மண்சரிவில் சிக்கிய குடும்பம்: அறுவர் மரணம்: மீண்டவர்களின் சோகக்கதை

“நவம்பர் 26 ஆம் திகதி இரவு, எங்கள் குடும்பத்தைச் சேர்ந்த பத்து பேர் சாப்பிட்டுவிட்டு படுக்கைக்குச் சென்றோம். நானும், என் பேரனும் பேத்தியும் ஒரு அறையில் இருந்தோம். என் மகனும் என் மகனின் கர்ப்பிணி மனைவியும் மற்றொரு அறையில் தூங்கினார்கள், மற்றவர்கள் விறைந்தையில்  தூங்கினார்கள் திடீரென்று இடி சத்தம் கேட்டு விழித்தேன். அதே நேரத்தில், நாங்கள் ஒரு மண்ணுக்குள் புதையுண்டிருந்தோம்” என்று மடுசீம பூட்டாவத்த பகுதியில் ஏற்பட்ட நிலச்சரிவில் இருந்து தப்பிய திருமதி எம். சந்திர காந்தி கூறினார்.

அவர், தற்போது மொனராகலை மாவட்ட பொது மருத்துவமனையில் சிகிச்சை பெற்று வருகிறார், மேலும் அவரது ஒரு காலில் பலத்த சேதம் ஏற்பட்டுள்ளது.

இந்த நிலச்சரிவில் ஒரே குடும்பத்தைச் சேர்ந்த ஆறு பேர் இறந்துள்ளனர், மேலும் நான்கு பேர் காயமடைந்த பின்னர் உயிர் தப்பியுள்ளனர்.

எம். சிவா ரஞ்சனி (வயது 26), டி. தில்ஷிகா (வயது 19), டி. புலிந்தா காந்தி (வயது 27), இரட்டைக் குழந்தைகளைக் கொண்ட கர்ப்பிணிப் பெண் மற்றும் அவரது இரண்டு குழந்தைகள், ஆர். சம்சிகா (வயது 10) மற்றும் ஆர். சம்ரித் (02 ½ வயது). டி. அம்பராணி.

காயமடைந்த பிறகு ஆர். தியாகராஜ் (வீட்டுத் தலைவன்), ஜே. ஸ்ரீகாந்த் (இறந்த கர்ப்பிணிப் பெண்ணின் கணவர்), தில்ருக்ஷிகா (ஒரு மகள்), மற்றும் மேற்கண்ட சம்பவத்தை விவரித்த எம். சந்திர காந்தி  ஆகியோர் உயிர் பிழைத்தனர்.

திருமதி எம். சந்திரகாந்தி மேலும் கருத்து தெரிவிக்கையில்,

மண் மேட்டில் புதைக்கப்பட்ட பிறகு நானும் என் கணவரும் மிகுந்த சிரமத்துடன் வெளியே வந்தோம். நாங்கள் வந்து அலறினோம். பின்னர் அக்கம்பக்கத்தினர் வந்து  புதையுண்டவர்களை வெளியே இழுத்து மதிகஹதென்ன மருத்துவமனைக்கு கொண்டு சென்றனர்.

அங்கு, எங்கள் குடும்பத்தைச் சேர்ந்த ஆறு பேர் இறந்தனர். உறவினர்கள் உட்பட நான்கு பேர் உயிர் பிழைத்தனர். என் காலில் பலத்த காயங்களுடன் நான் மொனராகலை மாவட்ட பொது மருத்துவமனைக்கு அனுப்பப்பட்டேன். என் கணவரும் காயமடைந்தார். அதிர்ஷ்டவசமாக, எனது இரண்டு இளைய மகன்களும் கொழும்பில் இருந்தனர். அதனால்தான் அவர்கள் இருவரும் உயிர் பிழைத்தனர்.

 எங்களுக்குத் தேவையான உதவி மற்றும் ஆதரவு கிடைத்தது. எங்களுக்கு உணவு மற்றும் பானங்களும் கிடைக்கின்றன. ஆனால் உறவினர்கள் இல்லை. எதிர்காலத்தில் இழப்பீடு கிடைக்கும். ஆனால் இறந்தவரின் இழப்பை ஈடுசெய்ய முடியாது. இதுபோன்ற ஒரு சோகம் யாருக்கும் நடக்கக்கூடாது என்று நான் பிரார்த்திக்கிறேன் என்றார்.

இறந்த கர்ப்பிணிப் பெண்ணின் கணவர் ஜே. ஸ்ரீகாந்தா,

அன்றிரவு, நானும் என் மனைவியும் ஒரே அறையில் தூங்கினோம். என் மனைவி இரட்டைக் குழந்தைகளைப் பெற்றெடுக்கவிருந்தோம். அன்றிரவு, நாங்கள் சாப்பிட்டுவிட்டு மகிழ்ச்சியுடன் படுக்கைக்குச் சென்றோம். ஆனால் என்ன நடந்தது என்று எனக்குத் தெரியவில்லை. கிராம மக்கள் வந்து மண்ணை அகற்றி எங்களை தோண்டி எடுத்தனர். எனது கர்ப்பிணி மனைவி இறந்துவிட்டார். நாங்கள் இப்போது மிகவும் உதவியற்றவர்களாக இருக்கிறோம். கோடிக்கணக்கான ரூபாய் இழப்பீடாகப் பெற்றாலும், என் மனைவி, சகோதரிகள் மற்றும் அவர் இல்லாமல்  என்ன பயன் என்றார்..

நிலச்சரிவு இல்லாத பகுதிகளில் வீடுகளைக் கட்டி அனைவரையும் குடியமர்த்துமாறு நாங்கள் அரசாங்கத்திடம் கேட்டுக்கொள்கிறோம். அரசாங்கத்தின் மீது எங்களுக்கு நம்பிக்கை உள்ளது.

அனைவரின் துயரத்தின் மத்தியிலும் அனைத்து இறந்தவர்களின் இறுதிச் சடங்குகளும் சேற்று குழியில் செய்யப்பட்டன. இறந்த உடல்களை கொண்டு வர எங்களுக்கு வீடு கூட இல்லை. எனவே, பொது கல்லறையில் இறுதிச் சடங்குகள் செய்யப்பட்டன.

அரசு அதிகாரி எங்களுக்கு உதவினார். எதிர்காலத்திலும் அவ்வாறே செய்வதாக அவர் உறுதியளித்தார் என்றார்.

 சுமனசிறி குணதிலக