விலங்குகள் மீதான பச்சாதாபத்தை ஊக்குவித்தல் அவசியம்

இலங்கையில் விலங்கு கொடுமை என்பது ஒரு குறிப்பிடத்தக்க பிரச்சனையாகும், இது வளர்ப்பு விலங்குகள் மற்றும் காட்டு விலங்குகள் இரண்டையும் பாதிக்கிறது. யானைகள் மற்றும் பசுக்கள் போன்ற விலங்குகளுக்கு கலாச்சார மற்றும் மத மரியாதை இருந்தபோதிலும், பல விலங்குகள் புறக்கணிப்பு மற்றும் துஷ்பிரயோகத்தை எதிர்கொள்கின்றன. 

விலங்கு கொடுமையை நிவர்த்தி செய்வதற்காக வடிவமைக்கப்பட்ட சட்ட கட்டமைப்பு பலவீனமானது, காலாவதியானது மற்றும் நவீன சமூகத்தில் விலங்கு நலனில் வளர்ந்து வரும் சவால்களை நிவர்த்தி செய்ய போதுமானதாக இல்லை. இது ஒரு முக்கியமான கேள்வியை எழுப்புகிறது:

இலங்கையில் விலங்கு கொடுமை தொடர்பான முக்கிய சட்டம் 1907 ஆம் ஆண்டின் விலங்குகள் மீதான வன்கொடுமை தடுப்பு கட்டளைச் சட்டம் ஆகும், இது இப்போது ஒரு நூற்றாண்டுக்கும் மேலாக உள்ளது. விலங்குகளை அடிப்பது, அதிகமாக வேலை வாங்குவது  மற்றும் சித்திரவதை செய்வது போன்ற விலங்குகளை கொடுமைப்படுத்தும் செயல்களுக்கு இந்த சட்டம் தண்டனைகளை வழங்குகிறது. 

இலங்கையின் வனவிலங்குகள் தாவரங்கள் மற்றும் விலங்கின பாதுகாப்பு கட்டளைச் சட்டத்தின் (FFPO) கீழ் ஓரளவு பாதுகாக்கப்படுகின்றன, இது சில உயிரினங்களை வேட்டையாடுதல், பிடிப்பது மற்றும் கொல்வதைத் தடை செய்கிறது. அழிந்து வரும் விலங்குகளைப் பாதுகாப்பதில் இந்தச் சட்டம் பங்களித்திருந்தாலும், அமலாக்கம் ஒரு பெரிய சவாலாகவே உள்ளது. 

இலங்கை கலாச்சாரம் மற்றும் மதத்தில் சிறப்பு இடத்தைப் பிடிக்கும் யானைகள், பெரும்பாலும் மனித-வனவிலங்கு மோதல், சுற்றுலாவுக்காக சட்டவிரோதமாக பிடிப்பது மற்றும் கலாச்சார விழாக்களின் போது தவறாக நடத்தப்படுதல் ஆகியவற்றால் பாதிக்கப்படுகின்றன.  

தெருவில் திரியும் விலங்குகள், குறிப்பாக நாய்கள் மற்றும் பூனைகள் மற்றொரு பெரிய பிரச்சனை. இலங்கையில் அதிக எண்ணிக்கையிலான தெருவில் திரியும் விலங்குகள் உள்ளன, அவை பெரும்பாலும் துஷ்பிரயோகம், பட்டினி மற்றும் புறக்கணிப்பை எதிர்கொள்கின்றன.

தெருவில் திரியும் விலங்குகளை நிர்வகிக்க அரசாங்கம் கருத்தடை திட்டங்களை செயல்படுத்தியிருந்தாலும், இந்த முயற்சிகள் சீரற்றவை மற்றும் போதுமான நிதி இல்லாமல் உள்ளன.  

இலங்கையில் விலங்கு வதையைத் தடுப்பதற்கு தற்போதுள்ள சட்டங்களை அமல்படுத்துவது மிகப்பெரிய தடைகளில் ஒன்றாகும். காவல்துறை மற்றும் வனவிலங்கு அதிகாரிகள் உள்ளிட்ட சட்ட அமலாக்க அதிகாரிகளுக்கு பெரும்பாலும் விலங்கு வதை வழக்குகளைக் கையாள பயிற்சி, வளங்கள் மற்றும் அர்ப்பணிப்பு இல்லை. பல வழக்குகள் பதிவு செய்யப்படாமல் போகின்றன, 

இலங்கையில் ஆர்வலர்கள் மற்றும் விலங்கு நல அமைப்புகள் இந்தப் பிரச்சினைகளைத் தீர்க்க அயராது உழைத்து வருகின்றன. விலங்கு உரிமைகள் குறித்த விழிப்புணர்வை ஏற்படுத்துதல், விலங்குகள் மீது இரக்கத்தை ஊக்குவித்தல் மற்றும் சட்ட சீர்திருத்தத்திற்காக பிரச்சாரம் செய்தல் ஆகியவை மாற்றத்தை ஏற்படுத்தும்.  

விலங்கு கொடுமையைக் குறைப்பதில் கல்வி மற்றும் விழிப்புணர்வும் முக்கிய பங்கு வகிக்கிறது. பள்ளிகளில் விலங்கு நலக் கல்வியை அறிமுகப்படுத்துதல் மற்றும் விலங்குகள் மீதான பச்சாதாபத்தை ஊக்குவித்தல் ஆகியவை சமூக அணுகுமுறைகளில் நீண்டகால மாற்றங்களுக்கு வழிவகுக்கும்.