உணவுக்கான உரிமை ஓர் அடிப்படை மனித உரிமை

பாதுகாப்பான உணவு நடைமுறைகளின் முக்கியத்துவத்தைப் பற்றிய விழிப்புணர்வை ஏற்படுத்தவும், பாதுகாப்பான உணவுக்கான உலகளாவிய தேவையை எடுத்துக்காட்டவும் ஆண்டுதோறும் உலக உணவுப் பாதுகாப்பு தினம் (World Food Safety Day)  அனுஷ்டிக்கப்படுகின்றது.

இந்த சர்வதேச தினம் உலக சுகாதார அமைப்பு (WHO) மற்றும் ஐக்கிய நாடுகள் சபையின் உணவு மற்றும் வேளாண் அமைப்பு (FAO) ஆகியவற்றுக்கு இடையேயான கூட்டு முயற்சியாகும்.
ஒரு நாட்டில் உணவுப் பாதுகாப்பைப் பராமரிக்க நான்கு ஒன்றோடொன்று தொடர்புடைய கூறுகள் கடைபிடிக்கப்பட வேண்டும்.அதாவது,

1. பற்றாக்குறை இல்லாமல் நாடு முழுவதும் எல்லா நேரங்களிலும் போதுமான உணவுப் பொருள் இருப்புகளைப் பராமரித்தல்
2. அனைத்து வகையான உணவுகளையும் பொதுமக்களால் வாங்கக்கூடிய வகையில் விலைகளைப் பராமரித்தல்
3. ஒரு வீட்டில் உள்ள அனைவரின் ஊட்டச்சத்து தேவைகளும் பூர்த்தி செய்யப்படும் வகையில் உணவைப் பெறும் திறனைப் பராமரித்தல்
4. தொடர்ச்சியான மற்றும் நிலையான உணவு விநியோகச் சங்கிலியைப் பராமரித்தல்
போதுமான உணவு இருப்புகளைப் பராமரிப்பதில், ஒரு குறிப்பிட்ட நேரத்தில் நாட்டில் தற்போதைய இருப்பு நிலைமைக்கு கவனம் செலுத்துவது மிகவும் முக்கியம். கடந்த காலத்தில் எவ்வளவு உணவு உற்பத்தி செய்யப்பட்டுள்ளது? எவ்வளவு இறக்குமதி செய்யப்பட்டுள்ளது? நுகர்வு முறையின்படி இப்போது எவ்வளவு கிடைக்கும்? அது எவ்வளவு காலத்திற்கு போதுமானது? அந்த உணவு எங்கே சேமிக்கப்படுகிறது? இது போன்ற அனைத்து தகவல்களும் தொடர்ந்து மதிப்பாய்வு செய்யப்பட வேண்டும்.

இறக்குமதி செய்யப்பட்ட உணவுப் பொருட்கள் பற்றிய தகவல்களும் பராமரிக்கப்பட வேண்டும். மேலும், எதிர்காலத்தில் எவ்வளவு உற்பத்தி செய்யப்படும்? இறக்குமதி மூலம் எப்போது இறக்குமதி செய்வது போதுமானதா இல்லையா என்பதை தொடர்ந்து கண்காணிக்க வேண்டும். இல்லையெனில், இயற்கை பேரழிவு ஏற்படும் போது அதிக விலையில் அவசர கொள்முதல்கள் செய்யப்பட வேண்டும், இது நாட்டிற்கு மிகப்பெரிய இழப்பை ஏற்படுத்தும்.

போதுமான உணவு இருப்புக்களைப் பராமரிப்பது மட்டும் உணவுப் பாதுகாப்பை உறுதி செய்யாது. நாட்டில் உள்ள அனைத்து மக்களும் பொருளாதார ரீதியாக உணவை வாங்கும் வகையில் உணவு விலைகள் பராமரிக்கப்பட வேண்டும்.

ஒவ்வொரு வீடு, குறைந்த வருமானம் ஈட்டுபவர்கள் மற்றும் தினசரி கூலி பெறுபவர்கள் போன்றவர்களால் அத்தியாவசிய உணவுப் பொருட்களை வாங்கக்கூடிய வகையில் நாட்டில் உணவு விலைகள் பராமரிக்கப்பட வேண்டும்.

வாங்க முடியாதவர்களுக்கு சமூகப் பாதுகாப்பு திட்டங்கள் மூலம் நிவாரணம் வழங்கப்பட வேண்டும். நாட்டின் ஒவ்வொரு பிரிவினரும் அவர்கள் விரும்பும் அளவுக்குத் தேவையான உணவைப் பெற முடியாவிட்டால், அத்தகைய நாட்டில் உணவுப் பாதுகாப்பு இல்லை.

உணவுப் பாதுகாப்பின் மற்றொரு முக்கியமான அம்சம், குடும்பத்தின் அனைத்து உறுப்பினர்களும் தங்கள் வயது, பாலினம், நோய், கர்ப்பம், உடல் செயல்பாடு போன்றவற்றைக் கருத்தில் கொண்டு, அவர்களின் ஊட்டச்சத்து மற்றும் சுகாதாரத் தேவைகளைப் பூர்த்தி செய்யும் உணவைப் பெறும் திறன் ஆகும். இல்லையெனில், பெரும்பாலான குடும்பங்களும் நாடும் தவிர்க்க முடியாமல் ஊட்டச்சத்துக் குறைபாடு மற்றும் ஊட்டச்சத்து தொடர்பான நோய்களால் பாதிக்கப்படும்.

குடும்பத்தில் உள்ள குழந்தைகள் உணவின் மூலம் சரியான ஊட்டச்சத்து பெறவில்லை என்றால், அவர்களின் உடல் மற்றும் மன வளர்ச்சி பாதிக்கப்படும், மேலும் பார்வை இழப்பு ஏற்படலாம், இதனால் அந்த தலைமுறை சமூகத்திற்கு பொருளாதார ரீதியாக பயனற்றதாகிவிடும்

சர்வதேச மனித உரிமைகள் உடன்படிக்கையின்படி, உணவுக்கான உரிமை ஓர் அடிப்படை மனித உரிமை. மேலும், எந்தவொரு நாடும் அல்லது மக்கள் குழுவும் பசியை ஏற்படுத்தும் வகையில் செயல்படக்கூடாது, மேலும் போரின் தந்திரோபாயமாக உணவு விநியோகத்தை சீர்குலைப்பது சர்வதேச சட்டத்தின் கீழ் கண்டிப்பாக தடைசெய்யப்பட்டுள்ளது.

உணவுப் பாதுகாப்பின் முக்கியத்துவம் காரணமாக, அனைத்து நாடுகளின் ஒப்பந்தத்துடன் 2015 இல் ஐக்கிய நாடுகள் சபையால் முன்மொழியப்பட்ட 17 நிலையான வளர்ச்சி இலக்குகளின் இரண்டாவது குறிக்கோள் "2030 ஆம் ஆண்டுக்குள், பசியை முடிவுக்குக் கொண்டுவருதல், உணவுப் பாதுகாப்பை அடைதல், ஊட்டச்சத்தை மேம்படுத்துதல் மற்றும் அனைத்து நாடுகளிலும் நிலையான விவசாயத்தை ஊக்குவித்தல்" என்பதாகும்.

இந்த இலக்கை அடைவதற்கு கொவிட் தொற்றுநோய் ஒரு பெரிய தடையாக மாறியுள்ளது. அதன் குடிமக்களின் உணவுப் பாதுகாப்பைப் பாதுகாப்பதன் மூலம் உணவுக்கான உரிமையை நிறைவேற்றுவது ஒவ்வொரு அரசாங்கத்தின் பொறுப்பாகும்.

உணவுப் பாதுகாப்பின் அடிப்படை கூறுகளில் ஏதேனும் இடையூறு அல்லது முறிவு உணவுப் பாதுகாப்பின்மைக்கு வழிவகுக்கிறது. கொவிட் -19 தொற்றுநோய்க்கு முன்பிருந்தே உலகில் ஏராளமான மக்கள் உணவுப் பற்றாக்குறையால் பாதிக்கப்பட்டுள்ளனர்,

உலகில் சுமார் 800 மில்லியன் மக்கள் ஏற்கனவே தினசரி போதுமான உணவின்றி அவதிப்படுகிறார்கள். இதற்கு முக்கிய காரணம் வறுமை. அவர்களின் அன்றாட வருமானம் 1.90 அமெரிக்க டொலர்களுக்கும் குறைவாக உள்ளது. வறுமையே அவர்களின் உணவுப் பாதுகாப்பின்மைக்கு மூல காரணம்.

வறுமையில் வாடும் பலருக்கு சொந்தமாகத் தங்குமிடம் அல்லது நிலம் இல்லை. அவர்களால் உணவு வாங்கவோ அல்லது உற்பத்தி செய்யவோ முடியாது. பசி ஓர் அன்றாட பழக்கமாகிவிட்டது. சரியான உணவு இல்லாததால் ஊட்டச்சத்துக் குறைபாடு ஒரு மரபு.

ஐக்கிய நாடுகளின் உலக உணவுத் திட்டத்தின்படி, கொவிட் -19 தொற்றுநோய் உலகளாவிய உணவுப் பாதுகாப்பின் விநியோகம் மற்றும் தேவை ஆகிய இரண்டையும் சீர்குலைத்துள்ளது. இது முழு உணவு அமைப்பு மற்றும் உணவுப் பாதுகாப்பிலும் பேரழிவு தரும் தாக்கத்தை ஏற்படுத்தி வருகிறது.

விதைகள் மற்றும் பிற உள்ளீடுகளைக் கொள்முதல் செய்வதிலிருந்து நுகர்வோர் வரை உணவுச் சங்கிலி முற்றிலும் சீர்குலைந்துள்ளது. உள்ளூர் பயணக் கட்டுப்பாடுகள் தொழிலாளர் விநியோகத்தை பலவீனப்படுத்தியுள்ளன. தினசரி ஊதியம் பெறுபவர்களுக்கு சமூகப் பாதுகாப்பு இல்லாதது தொழிலாளர்கள் மற்றும் அவர்களைச் சார்ந்தவர்களின் உணவுப் பாதுகாப்பை ஆபத்தில் ஆழ்த்தியுள்ளது.

கொவிட் -19 தொற்றுநோய் இன்னும் கட்டுப்பாடில்லாமல் உலகம் முழுவதும் பரவி வருகிறது. கொவிட் -19 தொற்றுநோயால் சுமார் 200 மில்லியன் மக்கள் வேலை இழக்க நேரிடும் என்று சர்வதேச தொழிலாளர் அமைப்பு தெரிவித்திருந்தது.. தொற்றுநோயால் விதிக்கப்பட்ட இயக்கக் கட்டுப்பாடுகள் தினசரி மற்றும் பிற சேவைகளில் உள்ள அனைத்து தொழிலாளர்களின் வாழ்வாதாரத்தையும் முற்றிலுமாக சீர்குலைத்துள்ளன. 

இது இந்த ஆண்டு உலகளாவிய பொருளாதார வளர்ச்சியை 5 சதவீதம் குறைக்கக்கூடும் என்று உலக வங்கி கணித்துள்ளது. வாழ்வாதார இழப்பு இந்த குடும்பங்களின் உணவுப் பாதுகாப்பில் பேரழிவு தரும் தாக்கத்தை ஏற்படுத்தக்கூடும்.

இருப்பினும், இது அனைத்து நாடுகளுக்கும் விகிதாசாரமாக இல்லாததால், குறைந்த வருமான நாடுகளில் உள்ள மக்களின் உணவுப் பாதுகாப்பில் இது மிகவும் ஆபத்தான தாக்கத்தை ஏற்படுத்தக்கூடும். மேலும், பொருளாதார வளர்ச்சி மேலும் குறைந்தால், உலகளாவிய பொருளாதார மந்தநிலை ஏற்படலாம், இது பல நாடுகள் அடைந்துள்ள பொருளாதார முன்னேற்றத்தில் பெரும் பின்னடைவை ஏற்படுத்தும்.

இத்தகைய சூழ்நிலை சில குறைந்த வருமான நாடுகளில் கடுமையான பஞ்சத்திற்கு வழிவகுக்கும்.
உலக உணவுப் பாதுகாப்பு தினம்:உலக உணவுப் பாதுகாப்பு தினம் 2018ஆம் ஆண்டில் ஐக்கிய நாடுகள் பொதுச் சபையால் ஒரு தீர்மானத்தின் மூலம் கொண்டுவரப்பட்டது. நெதர்லாந்து இராச்சியத்தால் முன்மொழியப்பட்ட இந்த தீர்மானத்திற்கு மொத்தம் 44 நாடுகள் ஆதரவு வழங்கின. இந்த நாள் ஆண்டுதோறும் ஜூன் 7ஆம் திகதி அனுசரிக்கப்படும் என்று அதிகாரப்பூர்வமாக அறிவிக்கப்பட்டது.

உலக உணவுப் பாதுகாப்பு தினம் நிறுவப்பட்டிருப்பது, உணவுப் பாதுகாப்பு குறித்து அதிகரித்து வரும் உலகளாவிய கவலையையும், இந்தப் பிரச்சினையைத் தீர்க்க கூட்டு நடவடிக்கையின் அவசியத்தையும் சுட்டிக்காட்டுகிறது. பாதுகாப்பான உணவு நடைமுறைகளை உறுதி செய்வது பொது ஆரோக்கியத்திற்கு மட்டுமல்ல, நிலையான வளர்ச்சி, உணவு பாதுகாப்பு மற்றும் சர்வதேச வணிகத்திற்கும் முக்கியமானது என்பதை இது அங்கீகரிக்கிறது.

முக்கியத்துவம்:

உலக உணவுப் பாதுகாப்பு தினத்தின் முக்கிய நோக்கம் உணவு மூலம் பரவும் நோய்களைத் தடுப்பது, அதனை கண்டறிவது மற்றும் நிர்வகிப்பதை ஊக்குவிப்பதாகும். நோயைத் தடுப்பதற்கும் உலகெங்கிலும் உள்ள தனிநபர்கள் மற்றும் சமூகங்களின் நல்வாழ்வை உறுதி செய்வதற்கும் பாதுகாப்பான உணவினை கையாளுதல், சேமிப்பு மற்றும் தயாரிப்பின் முக்கியத்துவத்தை வலியுறுத்துவதை இது நோக்கமாகக் கொண்டுள்ளது.

உலக உணவுப் பாதுகாப்பு தினம் அனுசரிக்கப்படுவது உலகளவில் மேம்பட்ட உணவுப் பாதுகாப்பு நடைமுறைகளுக்கான விழிப்புணர்வு, அறிவு பகிர்வு மற்றும் வாதிடுதல் ஆகியவற்றிற்கு பங்களித்துள்ளது. கொண்டாட்டம் 

உலக உணவுப் பாதுகாப்பு தினத்தன்று, தனிநபர்கள், சமூகங்கள் மற்றும் கொள்கை வகுப்பாளர்களிடையே கல்வி மற்றும் விழிப்புணர்வை ஏற்படுத்த உலகளவில் பல்வேறு நடவடிக்கைகள் மற்றும் முயற்சிகள் ஏற்பாடு செய்யப்படுகின்றன.