உண்மை சம்பவத்தின் அடிப்படையில், மருத்துவர் ஒருவரின் வேதனையை இங்கே கதை வடிவில் பகிர்ந்துள்ளோம். சம்பந்தபட்டவர்களின் நலனுக்காக பெயர்கள் மாற்றப்பட்டுள்ளன.

நகரின் மையத்தில், பரபரப்பான மருத்துவமனை ஒன்றில், டாக்டர் சந்திரசேகர் (பெயர் மாற்றப்பட்டுள்ளது) தனது அறையில் அமர்ந்து, மனதில் கனமான எண்ணங்களுடன் ஒரு நோயாளியின் கோப்பைப் புரட்டிக் கொண்டிருந்தார். அவரது மேசையில், திருமணத்திற்கு முன்பு மருத்துவப் பரிசோதனைக்கு வரும் இளம் ஜோடிகளின் பட்டியல் நீண்டு கொண்டே போனது.

இது ஒரு புதிய கலாச்சாரமாக நகர்ப்புறங்களில் வளர்ந்து வந்தது. ஆனால், இந்தப் பரிசோதனைகளின் பின்னணியில் உள்ள கேள்விகளும் எதிர்பார்ப்புகளும் அவரை மனதளவில் தளரவைத்தன.அன்று காலை, அவரது அறைக்கு வந்த முதல் ஜோடி அர்ஜுனும் லதாவும்.

இருவரும் முப்பது வயதிற்கு உட்பட்டவர்கள், நவீன உடைகளில், தங்கள் திருமணத்திற்கு முன்பு "எல்லாம் சரியாக உள்ளதா" என்று உறுதி செய்ய வந்தவர்கள். அர்ஜுன், ஒரு மென்பொருள் பொறியாளர், புன்னகையுடன் அமர்ந்திருந்தாலும், அவனது கண்களில் ஒரு பதற்றம் தெரிந்தது.

லதா, ஒரு வங்கி மேலாளர், தனது மொபைலில் ஏதோ பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்."டாக்டர், எங்களுக்கு எல்லாம் சரியா இருக்கா? அதாவது, உடல் நலம், மனநலம்... எல்லாம்," என்று அர்ஜுன் தயக்கத்துடன் ஆரம்பித்தான்.

சந்திரசேகர் புன்னகைத்தபடி, "நிச்சயமாக, அதற்கு தானே பரிசோதனை. ஆனால், உங்களுக்கு ஏதேனும் குறிப்பிட்ட கவலைகள் இருக்கிறதா?" என்று கேட்டார்.

லதா, தனது மொபைலை ஒரு பக்கம் வைத்துவிட்டு, நேரடியாகப் பேசினாள். "டாக்டர், அவருக்கு... அதாவது, குழந்தை பெறுவதற்கு தகுதி இருக்கிறதா? இல்லை, இதுக்கு முன்னாடி அவர் வேறு யார்கூடாவது..." அவள் வாக்கியத்தை முடிக்கவில்லை, ஆனால் அவளது கேள்வி தெளிவாக இருந்தது.சந்திரசேகர் மனதிற்குள் ஒரு பெருமூச்சு விட்டார்.

இதுபோன்ற கேள்விகளை பலரும் கேட்பதால், அடிக்கடி இந்த கேள்வி கேட்டு வந்தார் சந்திரசேகர். ஆனால், இந்த முறை அர்ஜுனின் முகத்தில் ஒரு கோபமும், அவமானமும் தெரிந்தது.

"லதா, இதெல்லாம் கேட்கணுமா? நானும் உங்களைப் பத்தி கேள்வி கேட்கலாமே?" என்று அவன் எதிர்க்கேள்வி எழுப்பினான்.

"என்ன கேட்கப் போறீங்க? நான் கன்னித்தன்மையோடு இருக்கேனா, இல்லையா? அப்படித்தானே? உங்களுக்கு கன்னி கழியாத பொண்ணு தான் வேணும்.. இல்லையா.." நல்லா கேளுங்க.. என்று லதா கோபமாக பதிலளித்தாள்.அறையில் மௌனம் நிலவியது.

சந்திரசேகர், இதுபோன்ற சூழல்களை பலமுறை கையாண்டிருந்தாலும், இந்த ஜோடியின் வெளிப்படையான பேச்சு அவரை அதிர்ச்சியடைய வைத்தது. "நீங்கள் இருவரும் இதைப் பற்றி பேசி முடிவு செய்யுங்கள்.

பரிசோதனைகள் எல்லாம் சரியாக இருக்கிறது என்று உறுதியளிக்கிறேன். ஆனால், திருமணம் என்பது உடல் மற்றும் மன நலத்தை மட்டும் சார்ந்தது இல்லை. புரிதலும், நம்பிக்கையும் முக்கியம்," என்று அவர் அமைதியாக கூறினார்.

அர்ஜுனும் லதாவும் ஒருவரை ஒருவர் பார்த்தனர். அவர்களது மனங்களில், சமூக ஊடகங்களும், இணையமும் விதைத்திருந்த எதிர்பார்ப்புகள் ஒரு பெரிய சுவராக உயர்ந்து நின்றன.

"டாக்டர், இப்போ எல்லாம் இப்படித்தான். எல்லாரும் எல்லாம் தெரிஞ்சுக்கணும்னு நினைக்கிறாங்க. இல்லைனா, திருமணமே பயமா இருக்கு," என்று அர்ஜுன் கூறினான்.

சந்திரசேகர் மனதிற்குள் நினைத்தார், "இந்த எதிர்பார்ப்புகளின் பின்னால் உள்ள பயமும், அவநம்பிக்கையும்தான் இன்றைய திருமணங்களை சிக்கலாக்குகிறது."

அவர் தனது அனுபவத்தில், இப்படியான கேள்விகளால் தொடங்கும் திருமணங்கள் பெரும்பாலும் விவாகரத்து நோட்டீஸுடன் முடிவதைப் பார்த்திருந்தார்.

அன்று மாலை, மற்றொரு ஜோடி வந்தது. இந்த முறை, ஆண் மணமகன், "டாக்டர், அவளுக்கு மனநலம் சரியா இருக்கா? இல்லைனா, பிறகு கள்ளத் தொடர்பு வச்சுக்குவாளோன்னு பயமா இருக்கு,.. அவளோட அந்த உறுப்பு வாசனையாக இருக்க என்ன பண்ணனும்..?" என்று கேட்டான்.

பெண்ணோ, "அவரு குறட்டை விடுறாரா, அவருடைய உறுப்பின் நீளம் எவ்வளவு.. ஒரு பெண்ணை திருப்தி படுத்த தகுதியான நபரா?" என்று பதிலுக்கு கேள்வி எழுப்பினாள்.

சந்திரசேகர், ஒரு மருத்துவராக மட்டுமல்ல, ஒரு மனிதனாகவும் வேதனைப்பட்டார். "திருமணம் என்பது ஒரு பயணம். அதில் நம்பிக்கையும், புரிதலும் இருந்தால் மட்டுமே அது வெற்றிகரமாக இருக்கும்.

இப்படியான கேள்விகள் உங்களை மேலும் பயமுறுத்தும்," என்று அவர் அறிவுரை கூறினார்.கதையின் முடிவில், சந்திரசேகர் தனது நோட்டில் ஒரு வரி எழுதினார்: "நவீன கலாச்சாரம் நம்மை முன்னேற்றுவதாக நினைக்கிறோம், ஆனால் சில சமயங்களில், அது நம்மை பின்னோக்கி இழுக்கிறது."