நெருக்கடிகளை புரிந்துகொள்வது அவசியமாகும்

ஆளும் வர்க்கத்தால் தங்கள் தொழிற்சங்க உரிமைகள் முறையாக நிறைவேற்றப்படாவிட்டால், எந்தவொரு தொழிற்சங்கமும்  ஊழியரும் வேலைநிறுத்தம் செய்ய உரிமை உண்டு. அந்த வேலைநிறுத்தத்திற்கு நியாயமான சமூக பின்னணி இருக்க வேண்டும்.

அஞ்சல் மற்றும் தொலைத்தொடர்பு அதிகாரிகள் சங்கம் மற்றும் கூட்டு அஞ்சல் தொழிற்சங்க முன்னணி ஆகியவை 19 கோரிக்கைகளை அடிப்படையாகக் கொண்டு வேலைநிறுத்தத்தைத் தொடங்கியுள்ளன.

வேலைநிறுத்தம் வெற்றியடைந்துள்ளதாகத் தொழிற்சங்கங்கள் தெரிவிக்கின்றன.   வேலைநிறுத்தத்தில் ஈடுபடுவது நியாயமற்றது என்று அரசாங்கம் அறிவித்துள்ளது. 

சம்பளம் மற்றும் பதவி உயர்வுகளை அதிகரிப்பது என்பது தொழிற்சங்கங்களின் பிரபலமான முழக்கம். ஊழியர்களின் உற்பத்தித்திறன் அல்லது தொழிலாளர் உற்பத்தித்திறனை அதிகரிக்காமல் ஒரு நிறுவனம் வாங்க முடியாத அளவுக்கு சம்பளத்தை அதிகரிப்பது அமைப்பின் சரிவு மற்றும் பணவீக்கத்திற்கு வழிவகுக்கும் என்பது மிகவும் எளிமையான பொருளாதாரக் கோட்பாடாகும். 

இலங்கையில் தொழிற்சங்கங்கள் வேலை நிறுத்தங்களைக் கடைசி முயற்சியாகக் கருதுகின்றன. பல்வேறு துறைகளில் தொழிற்சங்கங்கள் அவ்வப்போது நடத்தும் வேலைநிறுத்தங்களால் பாதிக்கப்படுபவர்கள் சாமானிய மக்களே.

சுகாதாரத் துறையில் வேலைநிறுத்தங்கள் மற்றும் ரயில்வே ஊழியர்களின் வேலைநிறுத்தங்கள் அத்தகைய வேலைநிறுத்தங்களுக்கு சில எடுத்துக்காட்டுகள்.
இப்போதெல்லாம், அதிகாரப்பூர்வ கடிதப் போக்குவரத்து மற்றும் பொருட்களின் போக்குவரத்துக்கு அஞ்சல் ஒரு அத்தியாவசிய விஷயமாக மாறிவிட்டது.

இன்று, தனிப்பட்ட கடிதப் போக்குவரத்துக்கு அஞ்சல் அரிதாகவே பயன்படுத்தப்படுகிறது. எனவே, அஞ்சல் காலத்திற்கு ஏற்ப நவீனமயமாக்கப்பட வேண்டும் என்பதை அஞ்சல் ஊழியர்கள் புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.

அஞ்சல் தொழிற்சங்கங்கள் எதிர்க்கும் பிரச்சினைகளில் ஒன்று, வேலைக்கு வருகை மற்றும் புறப்பாட்டைக் குறிக்க கைவிரல் அடையாளத்தைக் கட்டாயமாக்கும் முடிவு.

அந்த முடிவின் வெளிப்படுத்தப்பட்ட கருத்து என்னவென்றால், அவர்கள் தங்கள் கடமைகளைச் சரியாகச் செய்யவில்லை. குறிப்பிட்ட நேரத்தில் வருகை மற்றும் புறப்பாட்டைக் குறிக்கக்கூடிய எவரும் இந்த முடிவுக்கு உடன்படலாம்.

தற்போது, அஞ்சல் அலுவலகத்தின் மொத்த வருமானம் 14 பில்லியன் ரூபாய் மற்றும் மொத்த செலவு 18 பில்லியன் ரூபாய்.இத்தகைய சூழ்நிலையில், சம்பள உயர்வு கோரி முழு நிறுவன அமைப்பையும் வீழ்த்தும் நோக்கில் செயல்படும் தொழிற்சங்கங்கள், நல்ல மனசாட்சியுடன் செயல்படுகின்றனவா என்பது ஒரு கேள்வி.

முழு நிறுவனத்தையும் அழிப்பதன் மூலம் தங்கள் சொந்த இலக்குகளை அடையத் தொழிற்சங்கங்கள் என்ன நியாயமான கொள்கையைக் கொண்டுள்ளன என்பது தெளிவாகத் தெரியவில்லை. கூடுதலாக, சம்பளம் வழங்குவதற்காக கூடுதலாக நானூறு மில்லியன் ரூபாய் செலவிடப்பட்டுள்ளது.

துணிச்சலான அறிக்கைகளை வெளியிடும் பல தொழிற்சங்க பிரதிநிதிகள் நாட்டின் பொருளாதார நிலைமை மற்றும் நிதி நிர்வாகம் மற்றும் அந்தந்த நிறுவனங்கள் நீண்ட காலமாக எதிர்கொண்டுள்ள நெருக்கடிகள் மற்றும் பிரச்சினைகள் குறித்து முறையான புரிதலைக் கொண்டிருக்க வேண்டும்.

இல்லையெனில், குறுகிய கால காரணங்களுக்காக வேலைநிறுத்தங்களைச் செயல்படுத்துவதன் மூலம் முழு அமைப்பும் நெருக்கடிக்குள் செல்வதைத் தடுக்க முடியாது.